5#: week 5

Mijn verslag voor de maandag tot vrijdag week 5 is heel kort: Slapen, werken en eten, en dat x 5.
We hadden een streven staan om ons research design vrijdag af te hebben, dit is helaas niet gelukt door tussentijdse feedback die we kregen. Hierdoor hebben we een vaste deadline voor de dinsdag gesteld.
Vrijdag avond kwamen drie logopedie studenten aan wie bij ons in de straat verblijven. Het zijn twee Duitse meiden en één Nederlandse. De Nederlandse, Anoek, kennen we al van de taalcursus in Nederland. Zij zal net als ons een onderzoek gaan doen bij YPK revalidatiecentrum.
Om de Anoek en de twee Duitse meisjes lekker warm en vertrouwd te onthalen, hebben we ze meegenomen naar ´warung Schnitzel´. Ze hebben zich niet af laten leiden door de naam want ze bestelden mijn favoriete chicken curry. Ik nam voor de verandering een heerlijke tonijn, lekker vers! Nadat ze het hoofdgerecht op hadden gegeten, zaten ze knikkebollend aan tafel. We hebben ze toen naar huis gebracht, na een reis van 25 uur heb je je rust hard nodig!

Zaterdag ochtend hebben we de meiden scooterles gegeven, op een rustige weg langs de rijstvelden. Ze waren erg onder de indruk van de mooie natuur, we besloten daarom die middag een scootertrip te maken. Met z’n vijven vertrokken we een richting uit, eigenlijk wisten we nog niet waar we precies heen gingen. Na nog geen 10 minuten rijden besloot ik een weggetje in te slaan, de rest volgde. We gingen steeds een beetje hoger de bergen in tot we uiteindelijk bij een weg kwamen met een prachtig uitzicht. Vanaf een klein zand weggetje had je een heel diep uitzicht over het oerwoud en rijstvelden, erg mooi!

Die avond zijn we met een bij elkaar geraapt clubje gaan uiteten. Met de drie nieuwe meiden, simone en Tom, een man van rond de 55 jaar uit Finland wie bij ons in huis woont. Ook had ik Jade uitgenodigd, een Aziatisch meisje uit Nederland die hier ook onderzoek doet. Ze woont met haar “vriend” in Ubud, hij heeft het echter deze maand uitgemaakt. Ik had daarom met haar afgesproken dat ik haar af en toe mee zou nemen voor de afleiding. We hebben in een tapasbar gegeten waar een latin-bandje speelde. Na het eten werd ik door een van de obers gevraagd of ik mee wilde doen aan Rueda. Dit is een salsa die met meerdere koppels wordt gedanst en waarvan mannen telkens van partner ruilen. Ik had het nog nooit gedanst maar wilde best meedoen. Ik, en mijn tafelgenoten lachten ons dood. De obers hadden de Rueda ingestudeerd en riepen telkens iets in het Indonesisch (wat ik niet kon volgen), waardoor ik onverwachts telkens naar een andere man werd rondgedraaid. Na een hoop gelachen te hebben, vertrokken we naar een ander tentje waar ook een liveband speelde. Jade stormde de dansvloer op en liet haar danskunsten zien. Niet heel veel later, stonden de andere meiden en zelfs Tom te dansen! Halverwege de avond kwamen Jeroen en Lotte, wie een weekendje in Ubud op bezoek waren, ook naar dat café toe. Ze hadden Kadek, een van de lokale huiseigenaren, meegenomen. Met dit internationale clubje waren we de enige die op de dansvloer stonden, maar wat hadden we het gezellig! Heel bijzonder dat we het ongeacht spreektaal, afkomst of leeftijd het toch zo goed met elkaar kunnen vinden.

Zondags zijn we met de meiden lekker gaan zwemmen bij een resort dicht in de buurt. Het resort is officieel nog niet open, maar het zwembad is wel toegankelijk. Hierdoor is het heerlijk rustig en waren wij met de zeven meiden, de enige in het zwembad. Dan heb ik het niet eens gehad over hoe mooi het zwembad is, ongelofelijk! Vanaf een infinity pool kijk je zo naar beneden het oerwoud in, ik heb er wat foto’s van geplaatst in het mapje van mijn eerste reisverslag. Deze plek gaat ons zeker nog terug zien!


Maandagochtend heeft Lotte mij en Anoek mee genomen naar haar oude fitness. Na veel verhalen over versleten fitnesscentrums op Bali, was ik erg benieuwd. We begonnen met 10 minuten op de “loopband”, het was even zoeken naar een loopband die niet in elkaar zakte als je er op ging staan. 10 minuten op de loopband was precies genoeg aangezien je deze niet-elektrische loopband zelf aandrijft door erop te lopen. Verder waren er wel genoeg gewichten waar we ons mee konden vermaken. Het is wat improviseren, maar ik kan er mee leven. Voor 7 euro per maand heb ik uiteindelijk een onbeperkt abonnement afgesloten voor komende maand.

Rond 9 uur s ’morgens was ik weer thuis. Simone en ik zijn toen vrijwel direct aan de slag gegaan met het onderzoek. 12 uur later, zaten we nog steeds op hetzelfde plekje in de woonkamer, alle concentratie op de laptop. Rond een uur of 11 had ik er genoeg van en ben ik samen met Lotte, die bij mij bleef slapen, naar bed gegaan.

Dinsdag hadden we een gesprek bij YPK, we zijn samen met Anoek naar Denpasar gereden. Na het gesprek zijn we wederom verder gegaan met het onderzoek, de deadline stond immers die dag. Om 4 uur hadden we taalcursus. Zelfs de taalcursus hebben we besteed om een Engelse brief voor het onderzoek, te vertalen naar het Indonesisch. Nadat de les afgelopen was, zijn we bij de taalcursus gebleven om “de laatste puntjes op de i te zetten”. Dit duurde langer dan verwacht. Om 10 uur hadden we eindelijk alles af en via e-mail opgestuurd naar Nederland. Maar wacht eens even? We waren vergeten te eten! Om half 11 hadden we een restaurantje gevonden die ons nog wat avondeten kon bieden.

Woensdag, tijd om wat rustiger aan te doen!
‘s Morgens ben ik weer gaan sporten, dit keer alleen. Ik bedacht dat ik als warming-up wilde spinnen op een van de zeven fietsen. Bijzonder genoeg, kon ik geen fiets vinden waarbij beiden trappers aanwezig waren. Een van de zeven fietsen had één trapper en aan de andere kant een ijzeren stang. Hiermee heb ik redelijk kunnen fietsen. Helaas was het gewichtje kapot waarmee ik de fiets zwaarder kon laten trappen, waardoor ik zo’n 5 slagen per seconde maakte.
Morgen gaan we weer aan de slag met het onderzoek, met nieuwe energie!

In het weekend gaan we zaterdag ochtend naar de verjaardag van YPK, het revalidatiecentrum bestaat 10 jaar. Daarna maken we de doortocht naar Lovina, daar wonen Lotte en Jeroen nu. De tocht zal met motor de zo’n 3 uur door de bergen bedragen.